Coś ważnego dzisiaj mi się nie powiodło...więc co? Zamiast płakać trzeba się było jakoś pozbierać, pocieszyć.
Nie to żebym samym tylko konsumowaniem zbierała się do pionu, to byłby niewątpliwy błąd i początek zgubnego nałogu, no ale takie małe co nie co wspomożeniowo? Czemu by nie?
Dokonując innej egzystencjalnej obserwacji, w jak ekspresowym tempie trzeba cykać zdjęcia i to jeszcze udane takim lodowo-deserowym pucharkom - zawartość rozpuszcza się w trymiga i cała misterna konstrukcja architektoniczna sporządzona z lodów, bitej śmietany, malin, poziomek i cząstek brzoskwiń obsuwa się wprost lawinowo. Stąd nie pochwalę się tu w zaprezentowanych fotografiach jakimś wybitnie apetycznym kunsztem gastronomii budowlanej.
Nie to żebym samym tylko konsumowaniem zbierała się do pionu, to byłby niewątpliwy błąd i początek zgubnego nałogu, no ale takie małe co nie co wspomożeniowo? Czemu by nie?
Dokonując innej egzystencjalnej obserwacji, w jak ekspresowym tempie trzeba cykać zdjęcia i to jeszcze udane takim lodowo-deserowym pucharkom - zawartość rozpuszcza się w trymiga i cała misterna konstrukcja architektoniczna sporządzona z lodów, bitej śmietany, malin, poziomek i cząstek brzoskwiń obsuwa się wprost lawinowo. Stąd nie pochwalę się tu w zaprezentowanych fotografiach jakimś wybitnie apetycznym kunsztem gastronomii budowlanej.
Jak dla mnie wygląda super!
OdpowiedzUsuńUwielbiam wszelakie deserki, a zwłaszcza bitą śmietanę:)
mniam:)
OdpowiedzUsuń...nie smuć się...
Wyszedł na fotkach tak, że ślinka leci...
OdpowiedzUsuńAle ja jeszcze zobaczyłam śliczną koronkę na słoiczku...
Jutro będzie lepiej...
Modliłam się całe rano, przykro mi... ale może tak miało właśnie być... nosek do góry... :*
OdpowiedzUsuńKamo, jest takie powiedzenie "co nas nie zabije to nas wzmocni" , widocznie tak miało być... chociaż nie wiem czego sprawa dotyczy(ła) to i tak jest mi bardzo przykro, ale głowa do góry - jutro też jest dzień (jak mówi mój tata)i z pewnością będzie lepszy :))
OdpowiedzUsuńa takie lody to chociaż troszkę poprawia humor....
pozdrawiam
Dzięki Kochane, jakoś godziny mijają i irytacja na siebie też mi powoli topnieje bo niepowodzenie to z mojej było winy. Dziękuję za miłe słowa.
OdpowiedzUsuńnic nie dzieje się bez powodu.
OdpowiedzUsuńto moje motto życiowe.
a więc głowa do góry a ... zdjęcia są tak realne że aż zaraz śmigam do sklepu po lody owoce i bitą śmietanę!
hahahha widzę, że my się wszystkie wzajemnie kusimy do popuszczania sobie pasa i folgowania swoim ulotnym apetytom.
OdpowiedzUsuńtaak i z tego folgowania sobie ja mam właśnie 10 kg nadwagi.
OdpowiedzUsuńmam nadzieję, że owe niepowodzenie z czasem stanie sie załatwiona sprawą. Tego Ci życzę. I jedynie radosnych powodów do spotkań z tak apetycznym pucharkiem . Pozdr. cieplutko!
OdpowiedzUsuńnie pytam o powód irytacji; mam tylko nadzieje, ze to nie negatywnie zakończony egzamin z prawa jazdy- ja się pocieszałam po nieudanych - w taki właśnie sposób....
OdpowiedzUsuńIvon777 wróżką jakąś jesteś czy co? Dokładnie to:)Już w końcu chcę mieć tę kwestię z głowy a tu ciągle nic. Głupawy błąd, którego w życiu nie robię przy jeździe z instruktorem.
OdpowiedzUsuńoch kama (-: nie jestem wróżką, ale znam ten problem i tak jakoś skojarzyłam... zwłaszcza gdy napisałaś, że jestes na siebie zła . Wiele razy czyniłam sobie wyrzuty. Ja polegałam na placu manewrowym, podczas gdy normalnie robiłam go jedną ręką i z przyjemnością - i ponoć z zawrotną prędkością. A tu - cóż na egzaminie w stresie - bez żadnej próby wymaga sie obecnie- natychmiastowej koncentracji i precyzji. Przepada wiele osób. Na miescie też potrafi sie różnie ułożyć. Jakby zapisane w gwiazdach. Ale rozumiem Cię doskonale w kwestii nieokreślonego żalu do samej siebie . Będzie dobrze. Trzymam kciuki i życzę dobrej spokojnej trasy i ludzkiego egzaminatora. Cieplutko pozdrawiam!!!
OdpowiedzUsuńno właśnie Kochana umie się to świetnie a polega się z powodu stresu na banalnym placu. Szlag trafia. Dzięki za dobre słowa, widzę że to doskonale czujesz.
OdpowiedzUsuń