Nasz mały pokój- Rewolucje

Siedzę sobie właśnie wepchnięta chyba w jedyny w miarę zaciszny i nie narażony na nieoczekiwane zmiany położenia sprzętów i gadżetów w przestrzeni punkt naszego M3- nasze wyrko i piszę to oto. Dziś słychać u nas wiercenie, walenie, suwania i wszelkie inne dźwięki świadczące o domowych perturbacjach... mąż i szwagruś wytężają bicepsy, otóż zaczynamy aranżować przestrzeń pod Potomka .

Jako, że jestem osobą z rodzaju tych co zawsze kilka kroków do przodu wybiegają bo krew gwałtowna tętni w mych żyłach, więc już od początku ciąży z radością i troską zarazem a czemu wyjaśnię niebawem obmyślam przestrzennie jak powitać godnie Dziedzica rodu, by także w tym małym gniazdu znalazł dla siebie dogodny kącik.

wizja pokoju uproszczona

Nie jest to bynajmniej łatwe w obecnej sytuacji gdy przeznaczenie pokoju jest zdecydowanie związane z pracą męża- mały pokój, 10 metrów2- z uwagi na naszą dotychczasową bezdzietność, z początku aranżowany wprawdzie w wyobraźni tylko jak to bywa w zwyczaju wszystkich młodych małżonków zasiedlających nowe lokum, słodkimi, wesołymi gadżetami i mebelkami dla dzidzi, po kilku latach uznany został za pomieszczenie, które być może nigdy nie zostanie tak wykorzystane, potrzeby aktualne pojawiły się inne, w końcu więc przeznaczone w całości na biuro męża absolutnie niezbędne mu do pracy zawodowej. Mąż wraca z pracy jednej, zjada tylko coś ciepłego i kontynuuje dalej pracę już w swoim ulubionym pokoju biurowym aż do północy.

Pokój ten szybko uznałam za bezduszny. Jakżeż poczuć w nim dogodną przestrzeń do własnych swobodnych uniesień artystycznych gdy wszędzie na podłodze, biurku narożnym-dwuściennym porozkładane są sprzęty biurowe, bogate okablowanie a nawet kserodrukarka wielkości 8 letniego dziecka.

Mężowskim punktem honoru było uniemożliwianie mi przez lata stanowczym „NIE wywiercę Ci dziur pod karnisz”, zawieszenia w końcu jakiejś estetycznej firanki w tymże pomieszczeniu. W cmoim ciążowym stanie nie mógł już powodować takich ataków wzburzenia z mojej strony, więc uległ i firanka o charakterze rolety rzymskiej pięknie przystrajając okno przywróciła mi nadzieję, że można się tu dobrze poczuć.
Wiele mebli zaistniało tu typowo pod potrzeby biurowe, starałam się jak mogłam wnosić tu na ile to możliwe elementy kobiecej estetyki. Jestem waleczna w takich sprawach więc w sumie mimo sprzeciwów w całym domu widać moje zapędy.

sofa jasno beżowa, komódka ze słodką retro wystawką, obecnie niestety nawet te mebelki blokowały mi wszelkie mentalne manewry w celu zaaranżowania pokoju malucha. Miejsca bowiem nie zostało już nic by pomieścić wszystkie ubranka, zabawki,sprzęty.

Nieśmiały początek i przyczyna tego, że musieliśmy dziś w końcu uczynić odważny krok i podjąć trudną decyzję o wciśnięciu na siłę pewnych mebli z pokoju małego w inne przestrzenie domu i piwnicy oraz kupić w końcu wielką przepastną szafę ikeowską Pax Birkeland

pod sam sufit mieszczącą ten cały galimatias, nastąpił gdzieś w 12 tyg mojej ciąży gdy to zaklinając by owa ciąża ze mną pozostała do końca, zaszalałam odkupując od kogoś wielką górę ubranek dziecięcych. Potem gdy pojawił się pierwszy dużo gabarytowy sprzęt kołyska, leżaczek, po nim zaś lawina wszystkiego innego dla dziecka co potrzebne wszystko to kupowane przez allegro( z uwagi na moją konieczność stagnacyjnego trybu życia),

przychodzą do mnie czasem w takich ilościach dziennie, no cóż każda rzecz niemal od innego sprzedawcy

liczba worów i kartonów oraz usypisk ciuszków w tymże pokoju narosła do rozmiarów niemożebnych. Bajzel jakich mało.Tak dalej być nie mogło.

Szafa po niemal całym dniu składania już stoi, mieści absolutnie wszystko, oto w uproszczeniu jak planując ją zorganizowaliśmy w środku

pokażę ją za jakiś czas, do niej dołączy białe ikeowskie łóżeczko, na razie stoi orzechowa kołyska zasiedlona naprędce przez króliczka,

opróżniliśmy jedno przęsło naszej biblioteczki z przeznaczeniem na zabawki i książeczki dla małego, przewijak zaś i kosmetyki pieluszki planujemy w łazience, ponoć chłopcy mają daleki zasięg, znajomi znajomych musieli zdrapywać kał z monitora tak maluszek porządnie i nieoczekiwanie odgazował przewijany na komódce na przeciw komputera, szkoda byłoby sfatygować mężowi biuro, którym będzie się musiał dzielić z młodszą generacją.