Jaszczurka i inne symptomy lata

Wiele się wydarza na spacerach z psami więc i tym razem zacznę od tego, że wyszłam z moimi pociechami na nasz dziki trawnik przyblokowy i dzięki temu co na nim z pociechą zaobserwowałam uwierzyłam ja wątpiąca, że nadal mamy lato.

Po raz pierwszy w tej okolicy w ogóle, dojrzałam sporą jaszczurkę wygrzewającą się na słońcu, a idąc nieco dalej w zarośnięty obszar trawy nieuczęszczanej pod dzikimi mirabelkami, natknęłam się wśród leżących żółciutkich śliweczek na stadnie rosnące poziomki giganty jakich w czerwcu na próżno by tu szukać.
Jaszczurka wprawdzie uciekła kryjąc się pomiędzy trawy,spłoszona kompletem naszych dziesięciu nóg- nawet jej ogona do domu więc nie zniosłam by ususzyć, skoro mam ten czas wszystkosuszenia:), zresztą prawdę powiedziawszy ogon jaszczurki?Bleeeeeeeee.
Za to poziomki jak najbardziej zerwałam, po drodze uraczyłam ich częścią moje jak zawsze ciekawe nowych smaków psiska mlaskacze i mojego, sąsiada którego spotkałam. A co myślę sobie niech też doświadczy dobrodziejstw naszego trawnika;)
No a potem jak to za lat dziewczęcych bywało gdy skarby chowało się pod szkiełka i zakopywało, ja swoje poziomki tak samo ukryłam pod szkiełkiem przed moim apetytem, i teraz czekam na męża żeby kiedy wróci zmęczony z pracy rzucił je sobie na ząb do pierogów z serem.