Przetwory na zimę- nostalgicznie

Czas późno letni i jesienny to zwyczajowo czas przyrządzania rozmaitych przetworów powideł i konfitur. To co zamarynowane, ukiszone, osolone lub posłodzone zamknięte w szkiełku zyskuje nową ulepszoną jakość. Mi osobiście przywołuje mocno epokę naszych babć i prababć ich pielęgnowanych z pokolenia na pokolenie sekretnych receptur udoskonalania smaku tego co dobre by było jeszcze lepsze.


Zimową porą widok w spiżarce domowej czy piwnicznej wykradzionych przemijaniu owocowych czy warzywnych smakowitości tworzy magię i klimat domu, podczas posiłków zaś stanowi zbawienną odskocznię, urozmaicenie dość monotonnych i okradzionych z aromatu i smaku dostępnych zimą produktów. W mojej kuchni nie brakuje przetworów. Na razie nie pochwalę się tegoroczną swoją produkcją- mam kochaną nadgorliwą mamę i teściową, one żyją dla nas i odstawiają taką produkcję co roku, że nie ma możliwości tego przejeść- ogóreczki, marynowana papryka, rozmaite dżemy, marynowane grzybki. W wykonaniu tychże mam poezja smaku po prostu. Ja zaś skrzętnie zapisuję w swoim retro kajeciku „Najcenniejszych receptur kuchennych”.

Przywieźliśmy też kilka cennych przetworów niedawno od naszych zaprzyjaźnionych gospodarzy z Gacówki w Turowie, wszystko domowe, w pełni naturalne i najlepszej jakości: żurawiny, grzybki w solance i miód wrzosowy. Tak więc do mnie należało tym razem dekorowanie słoiczków tak by ich widok oprócz pobudzania smaku, cieszył oczy. Poświęciłam się więc temu dzisiaj bez reszty.

Przydały się znakomicie koronkowe serwetki wyszukiwane za grosze w ciuchlandach, nożyczki wycinające wzorki nabyte ostatnio w Biedronce,trochę słomkowej raffi wyproszonej od pani z kwiaciarni, sznurka, jarzębiny rosnącej pod oknem gdzie pracuję.