7 Prawd o mnie

Myślałam, że uniknę tej spowiedzi ale dopadły mnie z mikrofonem dwie szczere wyspowiadane już dziewoje Monika z "Zaścianka" i Madzia z "There's No Place Like Home" więc cóż i na mnie przychodzi godzina szczerości .

To co tu napiszę będzie 100% prawdą o mnie bo:

1. Z zasady nie kłamię, na uszach staję by tego nie robić i szczerze powiem nie umiem tego robić z premedytacją, mam jednak pewną podatność na koloryzowanie, dodawanie patosu, dramaturgii i potęgowanie w słuchaczu odczuć mocniejszych od tych zastawanych i było by to jak najbardziej kłamaniem wierutnym gdyby nie fakt, że orientuję się o tym, że znów to zrobiłam kilka chwil po fakcie.

   Poza tym:

2. Jestem uposażona nadmiernie w empatię, wczuwam się tak mocno sobą w czyjeś odczucia, kłopoty, że aż samą mnie to duchowo i cieleśnie dotyka, boli i dobija. Od kiedy usłyszę czyjś problem odtąd już nim żyję. Mąż ciągle mnie upomina, że tak nie można po prostu- z tego też powodu tak szybko chyba zaczęłam siwieć.

3. Nie mam silnej woli do większości rzeczy wymagających nie poddawania się wśród przeciwności i trudów - najczęściej zniechęcam się, porzucam gdy mi coś nie wychodzi. Za to w swoich zasadach życiowych, moralnych mam wolę żelazną i nawet samą mnie dziwi ta wewnętrzna siła.

4. Mam wielką, nałogową słabość do czekolady, kupowania i internetu -za co biję się w piersi.

5. Posiadam kilka predyspozycji, umiejętności, talentów i nie wiem, który z nich największy i najbardziej obiektywny- śpiewanie, pisanie tekstów i wierszy, wszelaka twórczość plastyczna... etc. w związku z tym, oraz nie ukrywajmy, w związku z mym lenistwem wrodzonym nie daję rady tego wszystkiego należycie rozwijać.

6. Jestem bardzo emocjonalnym typem, pod każdym względem: radości, gniewu i smutku. Cieszę się często niepohamowanie i tak samo bezbrzeżnie rozpaczam. W najdrobniejszej radości często, skaczę, euforycznie krzyczę. W smutku proporcjonalnie głośno ryczę oraz się zapadam, w studzienne-ciemne-otchłanie. W gniewie lepiej od razu weź wiadro-ostudź mnie zimną wodą- inaczej przeżyjesz bądź nie (przeżyjesz;), potok tysiąca rozognionych słów i chaos gestykulacji. Mąż potulnie prosi na on czas, o odłożenie przeze mnie na bok - wszelkich ostrych i ciężkich przedmiotów i serio mówię, poza wychyloną głową stara się resztę ciała mieć czymś osłonioną. Powaga:)

7. Jestem domatorką, nade wszystko kocham bywanie w domowym zaciszu oraz lokalną patriotką, nie umiałabym żyć z dala od miejsc, które znam od urodzenia, zresztą z dala od ludzi, którzy są mi bliscy również.
   

Do nadmiernej szczerości:) zachęcam również Alicję z Arte Ego i Żanetę z Villa Vintage.