Królewna - o tym co przeskrobała

Dziś będzie rzecz o Królewnie - większości nam znanej, mojej imienniczce zresztą.
Fantastyczna to młoda kobieta i im mocniej ją poznaję na drodze "smsgg" tym bardziej widzę, że to jest tak, że kiedy czasami wpadamy na siebie nieoczekiwanie w tym świecie, nieważne czy na ulicy, w sklepie, czy na łączach netu to dzieje się to wcale nieprzypadkowo o czym namacalnie mówią późniejsze wydarzenia.
Otóż napisało do mnie któregoś dnia to poznańskie dziewczę z zapytaniem o adres - przyznałam się więc, jedynie pytając co też jej chodzi po tej ślicznej głowie... Potem zadzwoniło to dziewczę kolejny raz z zapytaniem dermatologicznym - "czy jestem uczulona na wełnę"? Hmmm...namyślałam się chwilę...
Śpię w merynosach od kilku lat, żyję i mam się dobrze, chodzę jak to się na naszych terenach zwie-w kapciach(papciach) z merynosów- żadna wysypka mi się na nogi nie rzuca, chociaż większość dotychczasowego życia byłam jednym wielkim chodzącym swędzeniem i realnie Wam mówię marzyłam tylko o tym by można mi wymienić skórę na inną nową- byłam uczulona na niemal wszystko. Jednak z alergii jak widać wyrosłam późno bo przed 30, żartuję, że uzdrowiło mnie małżeństwo bo naprawdę wraz z nim alergia pierzchła po prostu.
No więc chyba na wełnę uczulona też nie jestem- stwierdziłam wreszcie. I pytam w końcu zaintrygowana : "szalona kobieto co Ty spiskujesz". "Ano taki drobiazg tylko chcę Ci wysłać pourodzinowy, nic specjalnego".
No i przyszedł pocztą w płaskim niemal zupełnie liście ten rzekomy drobiazg, który po zaledwie delikatnym uformowaniu nabrał kształtu, przeistoczył się w mięsisty, z taką finezją przepięknie ufilcowany paluszkowo kwiat secesyjny w kolorze fuksji i maliny z żółtym pręcikiem w samym środku.

Piękna brosza jednym słowem pasująca mi do wielu ubrań w szafie bo to moje kolorki. Do tego podobnej urody kartka samoróbna z pomysłowym kwiatkiem a w niej dłuugie życzenia wzruszającej treści i prawdziwej głębi- takie - do mojego życia mówiące nadzieją.

(...)mały fragmencik za zgodą autorki tekstu

(...)

W takich momentach gdy ktoś nam coś daje robionego przez siebie, z uwzględnieniem tego co dany obdarowywany lubi, widzi się niemal wizualnie, że ta osoba to wszystko zrobiła z sercem na dłoni, posyłając pocztą, zamiast znaczka... nakleiła pocałunek. Dziękuję Ci, dziękuję, dziękuję Królewno, w płaskim liście przesłałaś mi tyle rozgrzanego kaloryfera...