Sikorki

Mój balkon latem był prawdziwą oazą kwiecia i zieleni- znajomi żartowali, że stworzyłam sobie istny mini ogród. Miło było na nim przesiadywać, zerkać przez szybę, zachwycać się czymś co żyje, kwitnie i się rozwija. Jesienią wszystko przekwitło, przemarzło, winorośle zaschły.Brakować zaczęło mi tego powodu by choćby wyjrzeć na balkon.
Jednak porą jesienną zaczęły na balkon małymi stadkami zlatywać sikorki. Urządzały sobie tu prawdziwe wiece zwiadowcze. Z początku siadywały w przekwitłych donicach bakop i pelargonii, czegoś tam wypatrywały, szukały, odfruwały, powracały. Zniechęciły się jednak niebawem bo też nic nie znajdywały do jedzenia i na jakiś czas ani śladu po nich.
Żal mi sie zrobiło, że już nie odwiedzają mnie moje ptaszki. Sikorki są bardzo ładnymi ptakami- takie rozkoszne żółto- granatowe, gdy się napuszą wyglądają jak kulki, ruchliwe jakby cierpiały na zespół ADHD, zabawne same w sobie - nieodmiennie wzbudzały we mnie uśmiech.
Powzięłam myśl przywabienia ich na mój balkon kiedy jesienią, zimą taki obumarły by stały się jego stałymi bywalcami.
Na drewnianej kracie pod pnącza, rozwiesiłam słoninę, trochę czasu powisiała roztoczyła subtelną woń nwokół-moje psy wchodząc na balkon z tęsknotą na nią spozierały, stawały na dwóch łapach, błagały oczami i błagały, nie dałam się złamać. Ten smakołyk nie dla nich.

Doczekałam się wreszcie sikorek.Przylatują od kilku dni. W tej chwili dosłownie co parę godzin zlatują do mnie stadnie na małe co nieco i szczypią słoninkę zajadle.

słaba jakość zdjęcia bo przez szybę i zoomem ale za to naraz przyłapałam w jadłodajni aż 4 sztuki

to mój ostatni zakup na allegro, mam nadzieję, że dzięki temu karmnikowi zimą nie tylko sikorki będą do mnie zlatywać na uczty biesiadne. Oj coś czuję, że będzie się na balkonie działo:)

zdjęcia są własnością autora karmnika